Beste Sanne,

Het was een leerzame tijd zo ver van huis,
Vooral het vele lopen in het steengruis.
Maar als het donker werd, hebben we kleine loopafstanden gedaan.
Dan was het binnen blijven tijdens het roversbestaan.
De wegen waren toch al zo slecht door al die kuilen en gaten,
Daar was je als mens niet tegen bestand, ook al had je dukaten.
Maar in het dagelijkse leven moet je je toch bewegen,
Dat gebeurt ook wel eens tijdens stortregen.
Hoe los je dat nu op, je denkt nu zeker aan iets boven je hoofd,
Ik bedoel echter iets anders dat is beloofd.
Nu ga je zeker denken: "Wat zal de Kerstman mij schenken?"
Dat was toch niet zo makkelijk, dus moest hij even bijtanken.
Hij kwam op een goed idee,
En nu voor de dag ermee.
Het is een lampje voor in de duisternis, ook als het slecht weer is.
Dan kun je toch hardlopen in de wildernis.
Hopende dat je er veel gebruik van zult maken,
Om zo op tijd te zijn voor je verdere afspraken.

De Kerstman.

Dit gedicht is ingezonden door Jan

Volgende gedicht: Kerstmis is een feest voor familie met elkaar
Vorige gedicht: Neem mij niet kwalijk

Index Kerstgedichten Contact Links